પ્રેરણાદાયક લેખ : તા - ૧૪/૦૩/૨૦૧૮ અને બુધવાર

ટેબલ લેમ્પ

રોજ રાતનાં શું કરે છે ખબર નહિ. રોજનાં કહું છું કે આ લેમ્પ ચાલુ ન રાખ મારી નીંદર બગડે છે. પણ તારે સમજવું જ નથી. "આજે તો આને પતાવીને જ રહું." ગુસ્સામાં સમીર ઊભો થયો ને ટેબલલેમ્પ ઉપાડીને નીચે પછાડ્યો. તેના ટુકડે ટુકડા થઈ ગયા.

અલકા ચુપચાપ ઊભી થઈ. કાચના ટુકડા ભેગા કર્યા. કચરાની બાલ્દીમાં નાંખ્યા અને બીજી તરફ પડખું ફેરવીને સૂઈ ગઈ.

બીજે દિવસે સવારે સમીર ઓફિસ જવા નીકળ્યો ત્યાં સુધી અલકા કંઈ જ ન બોલી. સમીર પણ ગુસ્સામાં નીકળી ગયો. અલકાને આટલી શાંત જોઈને સમીરને જરા ડર જેવું તો લાગ્યું કે શાંત પાણી બહુ ઊંડું ન નીકળે તો સારું.

સાંજે ઘરે પાછા આવીને એને જોયું અલકા ઘરે ન હતી. સવારનાં ડરે પાછો ઉથલો માર્યો. પુરુષનાં અભિમાને એને છાવર્યો કે ક્યાં જશે?

સમીરને ગુસ્સો તો બહુ આવ્યો હતો. બાજુમાંથી ચાવી લઈને ઘરનો દરવાજો જેવો ખોલ્યો. એક નવો નાઈટલેમ્પ ટેબલ પાર ચાલુ પડ્યો હતો. તેને બટન દબાવીને ટ્યુબ લાઈટ ચાલુ કરવાની કોશિશ કરી. પણ લાઈટ ચાલુ ન થઈ. તે નાઈટલેમ્પ પાસે જેવો ચાલવા ગયો તેને થયું કે પગ નીચે કાચના ટુકડા તૂટ્યા.

નાઈટલેમ્પ પાસે જઈને જોયું ત્યાં એક કાગળ પડ્યો હતો. પણ પહેલા તેણે ઘરમાં એ નાઈટલેમ્પનો પ્રકાશ ફેરવ્યો તો તેણે જોયું આખા ઘરમાં કાંચના ટુકડા પડ્યા હતા.

કાચનાં ગ્લાસ કાચના કપ રકાબી અને ટ્યુબલાઈટ પણ. તેણે તરત કાગળ ખોલ્યો અને વાંચવા લાગ્યો.

"સમીર, તોડતા મને પણ આવડે છે. આખો દિવસ ઘરનું કામ કરીને મને મારો લખવાનો શોખ પૂરો કરવા માટે રાતના જ સમય મળતો હતો પણ તે મને સમજવાનો કદી પ્રયત્ન જ ન કર્યો. હું તારી સાથે ગરીબીમાં જીવી શકું પણ તારાથી ડરીને હું જીવું એટલી લાચાર તો નથી. આજની રાત તો તારે આ નાઈટલેમ્પના સહારે જ વિતાવવી પડશે. મને ફોન ન કરતો હું પાછી નહિ આવું."