પ્રેરણાદાયક લેખ : તા - ૨૪/૦૩/૨૦૧૮ અને શનિવાર

પાણી – પ્રફુલ્લા વોરા

મમ્મીના મૃત્યુ પછી દસમા ધોરણમાં ભણતી અલ્પા તેના પપ્પાનું ખૂબ ધ્યાન રાખતી. પપ્પા સ્કૂલમાં પટ્ટાવાળાની સામાન્ય નોકરી કરતા. ઓછી આવકમાં પણ અલ્પા સારી રીતે ઘર ચલાવતી. રોજ સાંજે પપ્પા થાકીને આવ્યા હોય કે તરત અલ્પા પાણી આપે, પછી ચા.

ઘંટ વાગ્યો ને અલ્પા પરીક્ષાખંડમાં બેઠી. પેપર વાંચીને અલ્પા ખુશ થઈ, નિરાંતે પેપર લખવામાં મશગૂલ થઈ ગઈ. પહેલો કલાક પૂરો થયો. વિદ્યાર્થીઓને પાણી પાવા માટે પટ્ટાવાળા આવ્યા. અલ્પા પેપર લખવામાં મશગૂલ હતી.
‘પાણી !’
અલ્પાએ સફાળા ઊંચે જોયું. પાણી લેવા હાથ લંબાયો. રોજ પપ્પાને પ્રેમથી પાણી આપનારો હાથ ધ્રૂજવા લાગ્યો. હાથથી ગ્લાસ છૂટી ગયો. ગ્લાસમાંના પાણી સાથે અલ્પાની આંખમાંથી ટપકતાં આંસુ પણ ભળી ગયાં…. અને પપ્પા જોઈ રહ્યા !