” એક વખત અકબર બાદશાહે જાહેર કર્યું કે, આવતીકાલે આપના નગરનો હોજ દૂધ થી દરેક નાગરિકે ભરી દેવાનો છે. બધાએ ઢંઢેરો સાંભળ્યો પણ ખરો. બીજે દિવસે અકબર બાદશાહ જોવા નીકળ્યો કે હોજ કેટલો ભરાયેલો છે દુધથી. પણ આ શું? હોજ તો આખો પાણીથી ભરાયેલો હતો. વિચાર કરો કેમ ? કેમકે દરેકે વિચાર્યું કે, બીજો તો દૂધ નાખવાનો જ છે ને હું પાણી નાખી દઈશ તો શું ફરક પડશે? કોને ખબર પડશે? ”
મિત્રો, પાણી કોને નાખ્યું એની કદાચ કોઈને ખબર નહિ પડે પણ પાણી નાખવાથી ફરક ચોક્કસ પડશે. આપણી આ જ વિચારસરણી ભારતને મહાસત્તાની હોડમાં પાછળ પાડે છે. ક્ષણિક આવેશમાં આવીને ૧૫ ઓગસ્ટ કે ૨૬ જાન્યુઆરીના આપણને દેશદાઝ ચોક્કસ આવે છે. પણ એ ક્ષણિક જ . ૧૬ ઓગસ્ટથી આપણે એ જ પાછા ગાડરિયા પ્રવાહમાં. એક નાનું ઉદાહરણ આપું. આપણે અમદાવાદમાં ટ્રાફિકની સમસ્યા ઘણી. રોજ આપણે બધા બુમો પડીએ. ટ્રાફિક પોલીસને પણ અને તંત્રને પણ ગાળો આપી દઈએ. તેમ છતાં ટ્રાફિકના નિયમોનો ભંગ કરતી વખતે આપણે બધું ભૂલી જઈએ. સિગ્નલ પર લાંબી લાઈન હોય તો ફૂટપાથ પર આપણું સાધન ચડાવી દઈએ, વળી હમેશા આપણે તો મોખરે જ રહેવાનું હોય એટલે સિગ્નલ બંધ હોય ત્યારે ડાબી બાજુ વળાંક લેવાના રસ્તેથી પણ આગળ નીકળીને છેક આગળ ઉભા રહીએ. અને વળી રેલવે ફાટક પાસે જોયું છે? સામેથી વાહન આવવાના છે એ ખબર છે તો પણ આપણે પોતાની બાજુ જામ થઇ ગઈ હોય એટલે ખોટી દિશામાં પણ મોખરે જ જઈને ઉભા રહીએ. મજા તો આવે નહિ? આગળ ઉભા રહેવવાની કેવી મજા? અને હોર્નનું સંગીત આપણને કેટલું પ્રિય હોય છે !!!! સિગ્નલ બંધ હોય, ત્યાજ ઉભા રહેવાનું હોય, આગળ જવાની જગ્યા ના હોય પણ હોર્ન તો આગળવાળાને મારવાનો જ. આ બધું ઓછું હોય તેમ લાઈસન્સ માટે પોલીસ રોકે એટલે દંડ ભરવાના ગલ્લા-તલ્લા કરવાના. ક્યાંકથી ઘણી ઘણી ઓળખાણ યાદ પણ આવે આપણને.
ટ્રાફિકની સમસ્યા તો એક ઉદાહરણ છે. પણ આપણે દરેક સમસ્યામાં તંત્રને દોષ આપવાની આદત પડી ગઈ છે. પણ એ ભૂલી જઈએ છીએ કે હોજમાં આપણે પણ પાણી જ નાખ્યું છે તો તેમાંથી દૂધ ક્યાંથી બહાર આવે ?
સવાલ નાનો છે પણ વિચારજો તો કે આપણે ખરેખર દેશપ્રેમી છીએ કે દેશદ્રોહી?
No comments:
Post a Comment