પ્રેરણાદાયક લેખ : તા - ૩૦/૦૯/૨૦૧૯ અને સોમવાર

આજે ઘણા વખતે મારો મિત્ર સમીર..મંદિર મા મળી ગયો..

મારા થી  હસ્તા..હસ્તા પુછાય  ગયુ.. અરે સમીર..આટલો ધીર ગંભીર કેમ થઈ ગયો છે...તારો સદા હસ્તો રહેતો ચેહરો..આમ.મુરઝાઈ કેમ ગયો છે...તું અને ધાર્મિક ?

આંખ માં આંસુ સાથે સમીરે પોતાની અંગત વાત મને  કહી..અને સાથે કહ્યું દોસ્ત..આ વાત..તું યુવાનો સુધી પોહચાડજે.

જેથી મારા જેવી ભૂલ બીજા કોઈ યુવાન ના કરે...

સાંભળ દોસ્ત..

એક દિવસ હું મારા  બેડરૂમ માંથી પપ્પા મમ્મી ની વાત સાંભળતો હતો..સાથે પપ્પા ની ઉમ્મર ને કારણે નોકરી પ્રત્યે ઉદાસીનતા પણ જોઈ રહ્યો હતો..

પપ્પા થાકેલા હતા...મમ્મી એ પપ્પા ને હાથ મા ટિફિન આપ્યું..

પાપા..ગોઠણ ઉપર હાથ મૂકી પરાણે ઉભા થયા..એક ચીસ સાથે પાછા સોફા ઉપર બેસી ગયા..

મમ્મી એ પાણી આપ્યું... અને બોલી.. આજે ઑફિસે જવાનું રેહવા દયો...

પપ્પા..મમ્મી ને બોલ્યા..અરે પગલી...હવે તો ઑફિસે જવાનો પણ કંટાળો આવે છે..પણ ઑફિસે તો જવુ જ પડે ને...

ફક્ત સમીર નોકરી એ લાગે તેની રાહ જોવ છું.. 

જે દિવસે સમીર નોકરી એ લાગ્યો ..બીજે દિવસે હું રાજીનામુ આપી ઘરમા બેસી જઈશ....

આ ઉમ્મરે બસ ..રીક્ષા..પાછળ દોડવું ..હવે થાક લાગે છે....ઓફિસ નો વર્કલોડ પણ હવે સહન નથી થતો..

અને હા..તારી સાથે રહેવા ની પણ ઈચ્છા  ઘણી છે......

ફરીથી પપ્પા..હિંમત કરી સોફા માંથી ઉભા થયા...હાથ મા ટિફિન પકડી..ધીરે..ધીરે.ઘર ની બહાર નીકળ્યા...

મમ્મી ની આંખ ભીની હતી..ઘર ની જરૂરિયાત જ એટલી હતી..કે પપ્પા ને નોકરી છોડી ઘર માં બેસવા નું મમ્મી કહી શકે તેવી હિંમત  પણ નહતી..

મારા શરીર માંથી એક કંપારી પસાર થઈ..

શિયાળો હતો છતાં..

મારા ચેહરા ઉપર પરસેવો થઈ ગયો..હું...મારા પલંગ ઉપર ફસડાઈ પડ્યો...

મારી જાત ઉપર મને પહેલી વખત નફરત થઈ...

મારો બાપ 60વર્ષ ની ઉંમરે ઘર ચલાવવા .લંગડાતા પગે નોકરી કરવા જાય.. અને હું..

75000 હજાર ના બાઇક ઉપર પપ્પા પાસે થી પેટ્રોલ ના રૂપિયા રોજ ઉઘરાવી..રાજકીય પક્ષો ની દલાલી કરવા..રોજ સવારે તેઓના કાર્યાલયે પહોંચી જાવ છું...

અહીં મારો બાપ મારી નોકરી ની રાહ જોઈ ને બેઠો છે..અને હું 28 વર્ષ નો થયો પણ નોકરી કે વ્યવસાય માટે ગંભીરતા થી કદી વિચારતો નથી..

અને રાજકીય પક્ષ ના ઝંડા લઈ રોજ સવારે..હું નીકળી પડું છું....ડૂબી મરવુ જોઇયે મારે...

એક યુવાન સંતાન ઘર માં હોવા છતાં.લાચાર બાપે નોકરી કરવા જવું પડે..

મમ્મી એ બુમ મારી સમીર...બેટા.. દૂધ તૈયાર છે...

મને વિચાર આવ્યો મારી દરેક જરૂરિયાત મારા માઁ બાપ પુરી કરે છે..તેનો મતલબ એવો  તો નથી કે હું રાજકીય નેતાઓની  મફત માં સેવા કરૂ....ચાપ્લુસી કરું  અને મારી યુવાની અને મારા માઁ બાપ નું ઘડપણ બગાડું....ભાડ માં ગઈ આવી સેવાઓ....

ટેબલ ઉપર આજે દૂધ ના પ્યાલા નો એક એક ઘૂંટડો...મને ઝેર જેવો લાગતો હતો...મેં નિર્ણય કરી લીધો હતો..હવે પહેલા નોકરી પછી...બીજી વાત...

સાથે એ પણ જ્ઞાન થયું ..કે રાજકીય પક્ષ ના ઝંડા લઈ રોજ સવારે..ફરવા થી ઘર ની ભૂખ ભાંગતી નથી.. .પપ્પા ને જેમ બને તેમ નિવૃત કરી તેમનું સ્વપન હું પૂરું કરું...

અચાનક મોબાઈલ ની રિંગ વાગે છે...સામે થી કોઈ અજાણી વ્યક્તિ નો ફોન આવ્યો..હતો..તેણે કિધુ....તમે જલ્દી હોસ્પિટલે આવો..તમારા પપ્પા..રોડ ક્રોસ કરતા ગંભીર  અકસ્માત નો ભોગ બન્યા છે...

મારે માટે હોસ્પિટલ નો રસ્તો..કાપવો..અઘરો હતો..એક બિનજવાબદાર ઓલાદ ને કારણે મારા પપ્પા..આ સ્થતિ માં મૂકા્યા હતા...

હું મારી જાત ને ધિકકારતો...ધિકકારતો હોસ્પિટલ ના પગથિયાં  ઝડપ થી ચઢી રહ્યો હતો...હું મારી જાત ને અને મારી માઁ ને કોઈ ને સંભાળવાં લાયક  આજે ન હતો....

ICU મા પહોંચતા...મેં જોયું...ડોક્ટરો... પપ્પા ને બચાવવા પુરા પ્રયતન કરી રહ્યા હતા...પણ..

સંઘર્ષ અને મૃત્યું ની.લડાઈ મા મૃત્યું જીતી ગયું..દોસ્ત..

આજે..કરોડો નો વહીવટ કરૂં છું..

રૂપિયા ની તો કોઈ કમી નથી..

પણ પપ્પા ના ફોટા સામે જયારે હું ઉભો રહુ છું...

ત્યારે દુનિયા નો કમનસીબ અને બિનજવાબદાર સંતાન તરીકે મારી આંખ અને મસ્તક ઝૂકી જાય છે....સમીર ની  આખ માંથી અવિરત પસ્તાવા ના આંસુ વહેતા હતા...

મેં પાણી આપ્યું... દોસ્ત.. ભૂલી જા જે થયું તે..

સમીર બોલ્યો..દોસ્ત... આ વાત દરેક યુવાન સુધી પોહચાડજે..એ મારી વ્યક્તીગત વિનંતી છે..

જેથી મારા જેવી કોઈ યુવાન ભૂલો ના કરે અને આખી જિંદગી પસ્તાવા નો વારો ના આવે..

મારા હાથ મા તેનુ વિઝીટીંગ કાર્ડ મૂકી..તે બોલ્યો..કોઈ વખત ઘરે કે ઑફિશે શાંતિ થી. આવ...

હું તેના કાર્ડ...સામે ..અને મંદિર ના પગથિયાં ઉતરતા સમીર સામે જોઈ  રહ્યો..હતો...એક ડીરેક્ટર  કક્ષા ની વ્યક્તી પણ...આજે ભૂલો નું પ્રાયશ્ચિત કરતો હતો..

Think Twice Act Wise...